سلام بر شما داغداران ائمه بقیع... شمایی که وقتی اسم امام حسن رو جلوتون میارن بی اختیار یاد غریبی حضرت می افتین و شاید گریتون بگیره... شمایی که وقتی اسم بقیع رو می شنوید بی اختیار یاد چند تا قبر خاکی می افتید و یه آه از ته قلبتون می کشید... حتی اگه منظور طرف قبرستون بقیع قم باشه... شمایی که مداحی غریب آقام، آقام امام صادق حاج محمود رو بار ها گوش دادید و خیلی باهاش مأنوسید... شمایی که دلتون پر میزنه برید بقیع، خودتونو روی خاک بقیع بندازید و زار زار برای غربت اولیاء خدا گریه کنید، البته اگه این وهابیت ملعون بذاره... شمایی که آرزو دارید برای چهار امام غریب بقیع یه حرم مثل حرم امام رضا بسازید... شمایی که آرزو به دل موندید، یه بار رفیقتون بهتون زنگ بزنه و بگه: من الآن جلوی گنبد و بارگاه امام صادق و امام باقر و امام سجاد و امام حسن ایستادم... نائب الزیارتون هستم...

واااااای یاد حرم کاظمین افتادم... رفقا! رفتن به حرم کاظمین که دو امام بزرگوار در کنار هم دفن هستند چه حالی داره... حالا تصور کنید بریم مدینه توی حرم چهار امام بزرگوار به علاوه عزیزان و بزرگواران دیگه ای که توی قبرستان بقیع دفن هستند... بانوی بی حرم! قبرت کجاست مادر؟؟!! خدا رو هزار مرتبه شکر که قبر مادر سادات، مخفی مونده... وگرنه نمی دونم اگه جاش معلوم بود و این وهابی های ملعون این طور با زوار مادر برخورد میکردن، امام زمان چه حالی می شد...

آخر یه روز شیعه برات حرم میسازه...  به امید روزی که تمام قبرستان بقیع رو تبدیل به یه حرم بزرگ مثل حرم آقا امام رضا کنیم... اونوقت میتونیم کنار قبر ام البنین یه سقا خونه ی بزرگ درست کنیم... تا دیگه خانوم ام البنین شرمنده ی اهل بیت نباشه... دیگه خیالش راحته که زوار ائمه ی بقیع از سقا خونه ی ابالفضل آب می خورن و میگن یا حسین... و در کنار قبر امام سجاد، زار زار برای تشنه لبی حسین فاطمه گریه می کنن... چقدر امام سجاد کنار این سقا خونه گریه کنه... اون امام سجادی که آب میدید برا حسین گریه میکرد... غریب می دید برا حسین گریه می کرد... مذبوح می دید برا حسین گریه میکرد... می دونی چرا؟؟!! چون همین امام حسن بود که به امام حسین فرمود: لا یوم کیومک یا اباعبدالله... تا روز قیامت هیچ روزی مثل روز تو نیست ای پدر بندگان خدا...

حرف و دعای آخر این باشه: خدایا به حق قبور خاکی ائمه بقیع!! به حق قبر گم شده خانوم فاطمه زهرا!! و به حق مظلومین شیعیان جهان!! فرج آقا و مولامون امام زمان برسان... آمین یا رب العالمین... 8 شوال 1432 / مهزیار بن علی...

***************************************************

راستی، چند روز پیش رفیق خوب هیئتی و حسینیمون، کربلایی سید محمود مرتضوی، به رحمت خدا رفت... ما که خیلی سوختیم... فرصت نکردم براش یه پست جداگانه بزنم... ولی از رفقایی که آقا سید محمود رو میشناختن، خواهش میکنم که هر مطلبی، خاطره ای، نکته ای، حرف دلی از آقا سید دارن توی بخش نظرات برام بنوسند تا در آینده یه پست جداگانه براش اختصاص بدم... خوش به حالش که پیکرش رو اوردند و توی هیئت چرخوندن و بچه های امام حسینی براش روضه خوندند و گریه کردند!! شادی روحش سه تا صلوات بفرستید... یا علی مدد...

طبقه بندی: اهلبیت علیهم السلام،  دلنوشته، 
برچسب ها: بقیع، سید محمود مرتضوی،